W 1953 roku ukończyła studia na Politechnice w Mediolanie, gdzie w 1956 roku rozpoczęła aktywność zawodową, poświęcając się architekturze wnętrz i wzornictwu przemysłowemu, jak również scenografii teatralnej. Na początku lat 80. była dyrektorem artystycznym marki FontanaArte, firmy dla której zaprojektowała ponadczasowe lampy i inne przedmioty wyposażenia wnętrz znajdujące się do dziś w katalogu. W szczególności: lampę Giova (1964), Tavolo con ruote (1980) i stół Tour (1993). Wraz z Piero Castiglioni zaprojektowała: rodzinę lamp Parola (1980), lampę ścienną Diamante (1986) i Calle (1988) oraz Diastema (1994). Jej projekty architektoniczne są liczne i prestiżowe, w tym: przebudowa i nowe aranżacje w Musée d'Orsay (1980-86) i Musée National d'Art Moderne w Centre Pompidou (1982-85); przebudowa Palazzo Grassi w Wenecji (1985-86); nowy dojazd do dworca kolejowego Santa Maria Novella we Florencji (1990), Palazzo Italia na EXPO 1992 w Sewilli; restrukturyzacja byłych Stajni papieskich w Pałacu Kwirynalskim w Rzymie (1999); przebudowa Piazzale Cadorna w Mediolanie (2000); stacji "Museo" i "Dante" linii podziemnej 1 oraz przeprojektowanie Piazza Cavour i Dante w Neapolu (1999-2002); nowego Muzeum Sztuki Azjatyckiej w San Francisco (1996-2003); Muzeum Sztuki Katalońskiej w Barcelonie (1985-2004); restrukturyzacja Palavela w Turynie dla Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2006 roku; Instytutu Kultury Włoskiej w Tokio (2006); odnowa i przekształcenie ośrodka muzealnego Palazzo Branciforte w Palermo (2011). Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, w tym: "Chevalier de la Légion d'Honneur" (Paryż), honorowy członek Amerykańskiego Instytutu Architektów - Hon. FAIA; Praemium Imperiale Architektury (Tokio), "Cavaliere di Gran Croce" za zasługi dla Republiki Włoskiej (Rzym), honorowy tytuł akademicki w Sztuce Pięknej przyznanej jej przez Rhode Island School of Design (Providence – USA).