W 1945 roku kończy studia na Politechnice w Mediolanie, gdzie lekcji udzielali mu Gio Ponti i Piero Portaluppi. Rozpoczyna natychmiast swoją karierę zawodową w pracowni ojca. Jego działalność przeznaczona jest głownie tematykom domu i życia w nim. Szybko staje się znaczącą postacią w rozwijającej się mediolańskiej branży projektowania, rozwijając niezwykle ekspresyjny i niepowtarzalny styl. Pod koniec lat czterdziestych, bierze udział w wielu edycjach Triennale w Mediolanie, a w 1956 roku staje sie jednym z członków założycieli ADI – Stowarzyszenie Wzornictwa Przemysłowego. Współpracował z wiodącymi przedsiębiorstwami, a jego dzieła są częścią stałych kolekcji w najważniejszych muzeach na świecie. W latach 1998-2003, zaprojektował dla FontanaArte, lampy ścienne Ananas i Bruco, lampę stołową Margaret oraz lampę wiszącą Marocco. Otrzymał aż cztery Compassi d'Oro: za lampy "Eclisse" i "Atollo" oraz za fotel "Maralunga", jak również Compasso d'Oro za całokształt twórczości (1995). Był nie tylko wiodącym projektantem, ale również błyskotliwym architektem. Wśród jego najsłynniejszych projektów znaleźć można: wieżę w Parku na ulicy Revere (Mediolan, 1953-56, z Franco Longoni), wieże na Placu Aquileia (Mediolan, 1962-64), dom Arosio (Arenzano, 1958), Urząd Miasta w Cusano Milanino (1966-69), dzielnicę Milano-San Felice (1966-69, z Luigi Caccia Dominioni), siedzibę Wydziału Biologii (Mediolan, 1978-81, z Francesco Soro), zajezdnię autobusową Famagosta dla ATM (Mediolan, 1989-2002). Pamiętamy o jego nominacji jako członka Akademii di San Luca w 1967 oraz o uznaniu go jako honorowego członka Royal College of Art di Londra, gdzie stał się również "visiting professor". Ponadto, wykładał na Domus Academy w Mediolanie oraz prowadził konferencje i lectures w Europie, Japonii i USA. W 1986 roku otrzymał złoty medal od SIAD (Society of Industrial Artists and Designers).